آئین مستان

گویی مدینه رسم شده خانه سوختن
این رسم و شیوه هیچ به شهر دگر نبود

آتش اگر به خانۀ من زد هزار شکر ..

اومدن گفتن آقا جان ؛ علت گریه چیه ؟ خانه سوخته ولی الحمدلله کسی آسیبی ندیده .. چرا اینقدر گریه میکنید ؟! چرا اینقدر بی‌تابی ؟!

آتش اگر به خانۀ من زد هزار شکر
گر خانه سوخت ، فاطمه ای پشت در نبود

می‌سوخت دَرُ فاطمه پشت در بود ..

بارک الله به غیرتتون .. درستم همینه .. دلشو میخوای به دست بیاری برای مادرش گریه کن… آی مادر ..

می‌سوخت در و فاطمه پشت در بود
دل از درِ آتش‌زده سوزان‌تر بود

چون شمع علی بر سر پروانه رسید ..

 اما

شمعی که نبود ، دگر خاکستر بود

بر فاطمه فضه بود نزدیک ولی
نزدیکتر از کنیز میخِ در بود

شاید بعضیا تعجب کنن شب شهادتِ ، درسته . ولی فرمودند امام صادق نبود ولایت نداشتیم ، کربلا نداشتیم ، گریه نداشتیم روضه نداشتیم ..

گفت چند وقته پیش ما نیومدی !گفت خدا یه دختر بهم داده . سریع پرسید اسمشو چی گذاشتی ؟.. دختر برکته .. صدا زد آقا اسمشو فاطمه گذاشتم ..دید آقا سرشو پایین آورد .. شروع کرد گریه کردن .. اینقدر گریه کرد صورت مبارک رسید نزدیک به زمین …
آقا جان کار بدی کردم ؟!!! گفت بهترین اسمارو گذاشتی اما مراقب باش یه وقت تو صورتش نزنی ، با صدای بلند باهاش حرف نزنی ، بهش پرخاش نکنی ..

آتش اگر به خانۀ من زد هزار شکر
گر خانه سوخت فاطمه ای پشت در نبود

 ببرمت کربلا … یه بیت هم بریم کربلا گریزمون باشه ..

بردند اگر به بزم عدو نیمه شب مرا
آنجا یزید و چوب تر و تشت زر نبود …

بارک الله … دستتو بیار بالا … هرچی دستت خالیه بگو حسین…

روی دستای زمین، عرش اعلی رو ببین

خبر اومد اومده، رحمةً لِلعالمین

به نامِ نامیِ آقا رسول‌الله

مشمولِ رحمت میشیم ما ان‌شاءالله

شب شبِ عشقه و تب تبِ شوره و

دل شده خونۀ شیدایی

غصه دیگه بسه ، آقایی میرسه

با لقب اباالزهرایی

صل الله علی رسول الله یا عزیز الزهرا

أَشْهَدُ أَنَّكَ‏ قَدْ أَقَمْتَ‏ الصَّلَاةَ

جانِ همه عالم قربون قدم هات

نذرِ شکفتن نور تو صلوات

«اللَّهُمَّ صَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَعَلَی آلِ اَحمد»

توی دلهره‌های شهر، سحر شادی دمید

برای ختم ستم، نبی خاتم رسید

برا شب‌هایِ تارِ دنیا ماه اومد

بت‌شکن از نسل خلیل‌الله اومد

پا به زمین زدُ و یک نفر اومد و

دین خدا رو کامل کرد

هرچی بدی بودُ و هرچی ستم بودو

یکجا همه رو باطل کرد

صلَّ الله ، عَلی حیّ سرمد اباالقاسم احمد

أَشْهَدُ أَنَّكَ‏ قَدْ أَقَمْتَ‏ الصَّلَاةَ

جانِ همه عالم قربون قدم هات

نذرِ شکفتن نور تو صلوات

«اللَّهُمَّ صَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَعَلَی آلِ اَحمد»

مدینه دور از غمه ، پرِ شور و همهمه

کی به دنیا اومده ، جعفر بن فاطمه

ما سجدۀ شکر امشب بجا میاریم

چون هرچی داریم از قال‌الصادق داریم

لحظۀ نیّته ، لحظۀ حاجته

لحظۀ دلهای آماده

هرکی فقیرته ، هرکی اسیرته

از همۀ جهان آزاده

صل الله یابن رسول الله یا عزیز الزهرا

أَشْهَدُ أَنَّكَ‏ قَدْ أَقَمْتَ‏ الصَّلَاةَ

جانِ همه عالم قربون قدم هات

نذرِ شکفتن نور تو صلوات

«اللَّهُمَّ صَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَعَلَی آلِ اَحمد»

فروزان از دو مشرق در سحرگاهان دو ماه آمد

دو خورشید جهان افروز ، در دو صبحگاه آمد

دو موسی از دو دریا ، یا دو یوسف از دو چاه آمد

دو رهرو ، یا دو رهبر ، یا دو مشعل دار راه آمد

دو شمع جمع بزم جان ، دو رکنِ محکم ایمان

دو بحر رحمت و غفران دو دست قادر منان

دو آدم خو دو یوسف رو دو موسی ید دو عیسی دم

دو دریا را دو رخشان گوهرِ یک دانه پیدا شد

دو جانِ جانِ جان ، دو دلبرِ جانانه پیدا شد

دو سروِ ناز یا دو نازنین ریحانه پیدا شد

دو شمعِ آفرینش ، یک جهان پروانه پیدا شد

دو سّر داور هستی دو جان در پیکر هستی

یکی پیغمبر هستی یکی روشنگر هستی

یکی سر الله اکبر ، یکی وجه الله اعظم

دو شمع جمع انسانها دو شاه کشور جانها

دو باب الله احسانها دو بسم الله عنوانها

دو سروِ باغ و بستانها دو باغِ روح و ریحانها

دو واجب جاه امکانها دو مشعل دار کیهان ها

دو خالق را نماینده ، دو قرآن را سراینده

دو رحمت را فزاینده ، دو دلها را رباینده

یکی بر اولیا سادس ، یکی بر انبیا خاتم

فلک امشب زمینِ مکه را از دور می بوسد

ملک مهد محمد را بموجِ نور می بوسد

بفرمان خدا خاکِ درش را حور می بوسد

مسیح از عالم بالا کلیم از طور می بوسد

حرم پیموده ره سویش طواف آورده بر کویش

صفا چون گل کند بویش صفاها گیرد از رویش

به یادِ لعل لب هایش کند رفعِ عطش زمزم

چو آمد آمنه کم کم بهم چشم خدا جویش

دو لب خاموش اما عالمی گرم هیاهویش

بناگه تافت خورشید جهان آرا زِ پهلویش

منور ساخت شرق و غرب را از پرتوِ رویش

سماء در نور او گم شد زمین دریایِ انجم شد

لبش گرم تبسم شد وجودش در تلاطم شد

که ناگه چشم حق بینش دوباره باز شد ازهم

ندا از عمقِ جان بشنید هان ای مهربان مادر

خدایت را خدایت را بخوان مادر بخوان مادر

سلامت می دهد امشب زمین و آسمان مادر

که هستی آفرین هستیت بخشد رایگان مادر

ببین لطف موید را بخوان دادار سرمد را

بدنیا آر احمد را محمد را محمد را ..

بذکر حق کن استقبال از پیغمبر اکرم

چو آن تابنده اختر زاد آن نور مجسم را

نه آن نور مجسم بلکه وجه الله اعظم را

فروغی تافت از نورش که روشن کرد عالم را

ندا آمد که زادی بهترین فرزندِ آدم را

مبارکباد لبخندت گرامی باد فرزندت

بهین عبد خداوندت محمد طفل دلبندت

که می خوانند مدحش را خدا و انبیا با هم

تو امشب آدم و نوح و و خلیلِ دیگر زادی

ذبیح و خضر و داود و کلیم برتری زادی

مسیحا نه مسیحایِ مسیحا پروردی زادی

تو امشب بر همه پیغمبران پیغمبری زادی

رسل در تحت فرمانش کُتب یک جمله در شانش

هزاران خضر عطشانش صد اسماعیل قربانش

مبارک ای گرامی مادر پیغمبر اکرم

محمد ای چراغ روشنی بخش جهان آرا

بر افروز و بر افروزان بنورِ خویش دل ها را

بلرزان با نهیبِ آسمانی کاخِ کسری را

ندای تُفلِحوا از عمق جان برکش بخوان ما را

تو ما را دانش آموزی تو در هر عصر پیروزی

تو برق اهرمن سوزی ، تو در هر عصر پیروزی

لوای توست با دست خدا بر دوش نه طارم

هماره بویِ عطر خُلد از خاک درت خیزد

همیشه نورِ توحید از فرازِ منبرت خیزد

ندایِ تُفلحوا از مکتب جان پرورت خیزد

فروغ دانش از کرسیِ درس جعفرت خیزد

ششم مولا ششم رهبر ششم هادی ششم سرور

ششم فرماندۀ داور ششم فرزند پیغمبر

که شش خورشیدِ حق از سُلب او تابیده در عالم

یا رَحْمَةً لِلْعالَمِینَ

خوش اومدی روی زمین

داره می باره برات ماه و ستاره

فداییِ تو منم با یه اشاره

آرزویِ من دوباره همینه

الهی که بیام ، پابوست مدینه

چراغونیه همه ارض و سما

میگن پیر و جوون ، مدد یا مصطفی

دنیا .. باز شده زیبا

میگن .. عالم بالا

اومد .. حضرتِ طه

« آقا ... یا رسول الله »

تو صاحب نبوتی

پیشت و پناه امتی

نورانی شده شبِ ولادت تو

به زودی می خوام بیام زیارت تو

همه میدونن .. که تو دلبرمی

مسلمونِ توام ، تو پیغمبرمی

ماه ربیع و دلم منجلیِ

سرود لبای همه یا علیِ

قلبم .. باز شده شیدا

میرم .. از دل ابرا

سمت .. گنبد خضرا

« آقا ... یا رسول الله »

شکرِ خدا که عاشقم

مستِ امام صادقم

با تو که باشم دیگه غمی ندارم

سرمو رویِ پاهایِ تو میذارم

خدا میدونه که من حیدری ام

منم شیعۀ مذهب جعفری ام

یه روزی میاد با الطاف شما

بیام بقیع تو برم کربُبَلا

آقا .. خیلی می خوامت

آقا .. فدایِ نامت

آقا .. منم غلامت

« آقا .. امام صادق »

دو تا ساقی ، دو تا باده ، دو تا مینو ، دو تا ساغر

دو تا تاک پُر از انگور و سر در خمره ، خم پرور

یکی‌شان صادق و آن دیگری گردیده پیغمبر

اگر مستم ، اگر هوشیار

اگر خوابم ، اگر بیدار

اسیرم در کمندِ حضرت صادق

کمند احمد مختار

« نبی‌الله .. نبی‌الله .. »

بَلَغَ العُلی بِکَمالِهِ کَشَفَ الُدُجا بِجِمالِهِ
 حَسُنَت جَمیعَ خِصالِهِ صَلوأ عَلَیهِ آلِهِ

دوتا خورشید عالم‌تاب می‌آیند از بالا

دو دُرّ نادر و نایاب می‌آیند از بالا

دو تا آقا ، دو تا ارباب می‌آیند از بالا

دو تا کوثر ، دو تا زمزم

دو تا دارو ، دو تا مرهم

دو تا ایمانِ مستحکم

یکی صادق ، یکی هم حضرت خاتم

« نبی‌الله .. نبی‌الله .. »

ببین آتشکده خاموش شد از شعله‌هایِ شرک

کسی آمد که لرزانده ‌ست نورِ او بنایِ شرک

هراسان شد از این مولودِ مکه ناخدایِ شرک

محمد هدیه‌ای از عالم بالا

مقامش قاب قوسین است و او ادنی

اگرچه خاتم پیغمبرانش خوانده‌اند اما

بخوانیدش اَباالاُمّه ، اَخی الحیدر ، اَباالزهرا

« نبی‌الله .. نبی‌الله .. »

کنارِ گنبد خضرای او ما روسیاهانیم

در این دارالحکومه تک تک ما عبد سلطانیم

پناهمان بده! همشهری شاه خراسانیم

شفیع المذنبین الغوث

شه دنیا و دین الغوث

الا ای که وصی‌ات شد

امیرالمومنین الغوث

علی دلدار، علی دلبر، علی مولا، علی رهبر

علی قرآن، علی کوثر، علی میزان، علی محشر

علی حیدر، علی صفدر، علی شد جان پیغمبر

عَلِیٌّ حُبُهُ جُنّه

قَسِیمُ النَّارِ والجَنَّه

وَصِیُّ المُصطَفَی حَقّاً

اِمَامُ الْاِنْسُ وَ الْجَنَّةِ

« نبی‌الله .. نبی‌الله .. »

بَلَغَ العُلی بِکَمالِهِ کَشَفَ الُدُجا بِجِمالِهِ
حَسُنَت جَمیعَ خِصالِهِ صَلوأ عَلَیهِ آلِهِ

لیلیِ لیلای دلها دلنوازی می‌کند

با دلِ مجنونِ هر دلداده بازی می‌کند

عقل را سرمست آهنگِ حجازی می‌کند

این دل دیوانه امشب سرفرازی می‌کند

شب شب پیدایش تمثال محمودِ خداست

یا محمد! عالمی خاطر پریشان شماست

کیستی احمد که عالم را مُسَخّر کرده‌ای؟

دشمنِ توحید را از خود مکدر کرده‌ای

تخت و تاج پادشاهان را نگون سر کرده‌ای

اَبروان خویش را شمشیرِ حیدر کرده‌ای

کیستی احمد که از مهرت فلک مدهوش گشت

با طلوع مقدمت آتشکده خاموش گشت

آمدی بت‌ خانه‌ ها ویران‌ سرا شد ای نگار

آمدی کاخِ ستم لرزید از این اقتدار

آمدی معراج شد در انتظارت بی‌قرار

آمدی خُلدِ برین شد بر نگاهت وام‌دار

هستی از نور تو هستی یافت ای نور خدا

«میم و حاء و میم و دال» اِی سر مستور خدا

چهارده نوری و هر نورت یک احمد می‌شود

چهارده معصوم تکرار از محمد می‌شود

چهارده ارواح یک روح مجرد می‌شود

چهارده توحید هم مصداق سرمد میشود

مصطفایی ، مرتضایی ، مجتبایی ، احمدا

یک ‌تنه تو چهارده عبد خدایی احمدا

کیستی تو مرتضی عبد عبیدت می‌شود

کیستی تو حضرت زهرا مریدت می‌شود

کیستی تو مجتبی حبل‌الوریدت می‌شود

کیستی تو سید جنت شهیدت می‌شود

آن یتیمی تو که سلطانِ جهان باید شوی

آری آری خاتم پیغمبران باید شوی

ای که از آبِ وضویِ تو چکد صدها ملک

ای که از خاکِ ره تو آبرو گیرد فلک

ای که از لبخند تو شد خلق دریایِ نمک

ای که از خُلقِ عظیمت می‌شود دلها خنک

اَبرهایِ رحمتِ حق دست بر دامان تو

جود حق احسان حق ، از ریزش دستان تو

هرکه شد عبدِ خدا مدیونِ درگاه نبی‌ست

از عبادت تا اطاعت راهِ ما راه نبی‌ست

آن که شد یار علی سلمان دلخواه نبی‌ست

قبلۀ اهل تولا چهرۀ ماهِ نبی‌ست

یا رسول الله یاران کشتۀ پیغمبرند

امتت امروز از هر روز آماده‌تراند

شیعۀ تو پاکبازِ صادق آل عباست

پرچمت در اهتزازِ صادق آل عباست

جلوۀ تو سرو ناز صادق آل عباست

این همان راز و نیاز صادق آل عباست

مکتب صادق همان آمال دیروزی تو

میرسد هر روز اخباری ز پیروزی تو

از عراق و سوریه داری زِ ما بهتر خبر

از نجف تا کربلا با توست سی میلیون نفر

بسته راه کعبه یا احمد ، رسان صبحِ ظفر

عالمی در انتظار آن امام منتظر

دست بوسفیان ببند و دست ما را باز کن

یا پیمبر آخرین برنامه را آغاز کن

نسل‌هایِ جان‌به‌کف آمادۀ جانبازی‌اند

از حلب تا موصل اینک صحنۀ جانبازی‌اند

سربداران تشنۀ جام می جانبازی‌اند

دیر شد یاران تو شرمندۀ جانبازی‌اند

گفت پیر ما ز جان بهر خدا آید گذشت

داد مژده راه قدس از کربلا خواهد گذشت

رهبرم سیدعلی فرموده به آل سعود

خشم سنگین از سوی ایران ببارد دیر و زود

مژده آمد سالهای آخر قوم یهود

میرود دوران ظلم و جور از ما هرچه بود

میرسد از راه اینک روز سخت انتقام

میشود پیروز اسلام محمد والسلام